27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ. 70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ

Ετικέτες

ARBEIT MACHT FREI, Auschwitz, Auschwitz concentration camp, Auswitch, Άουσβιτς, Ολοκαύτωμα, Ρούντολφ Ες, Φούγκα θανάτου, θάλαμος αερίων, Oświęcim, Paul Celan, Primo Levi, Rudolf Höss, The Holocaust

ARBEIT MACHT FREI – «σκάβουμε τάφους ψηλὰ στὸν ἀέρα»

70 χρόνια (1944 – 2014) από την εξολόθρευση της εβραϊκής κοινότητας Δωδεκανήσου στο Άουσβιτς συμπληρώνονται εφέτος. Οι Έλληνες δεν μπορούν να μείνουν αδιάφοροι για τους 65.000 Έλληνες εβραίους. Οι Έλληνες που γνώρισαν την ποντιακή – μικρασιατική γενοκτονία καταλαβαίνουν καλύτερα την αδικία, το έγκλημα και τη σφαγή.Στην ηχώ των λόγων του Xegel, στη γλώσσα που ατίμασαν οι Δήμιοι: “WeltgeschichteistWeltgericht: Η Ιστορία του Κόσμου είναι η Κρίση του Κόσμου!”.

Στο Arbeitslager, Vernichtungslager Άουσβιτς εκεί για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε το εντομοκτόνο ΖΥΚΛΟΝ Β, ως μέσο μαζικής και φθηνής εξόντωσης. Στους θαλάμους εξόντωσης μπορούσαν να εξολοθρεύουν ημερησίως 5.000 – 10.000 ανθρώπους, που πίστευαν ότι πάνε για ντους. Εκεί η ανθρωπότητα έφθασε στο κατώτερο σημείο πολιτισμού. Η μαύρη τρύπα της Γης, το φοβερότερο μέρος στον κόσμο, δημιούργημα του φυλετισμού, της πολιτικής μισαλλοδοξίας και του φασισμού, θα υπάρχει εκεί για να μας θυμίζει αιώνια τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος.

Ο Στέφανος Ροζάκης γράφει στον «Αδιανόητο θάνατο»: «Το στρατόπεδο έρχεται να συμπυκνώσει, να κρυσταλλώσει τη νύχτα της λογικής, έρχεται σαν αποθέωση της Κρυστάλλινης Νύχτας (τότε που οι διεστραμμένοι Ούννοι του Φίρερ τσάκισαν τις προθήκες των εβραϊκών καταστημάτων), έρχεται να αποτελέσει το έμβλημα της κατίσχυσης του Αδιανόητου έναντι του Διανοητού. Ξέρουμε ότι η ταμπέλα στην πύλη του Άουσβιτς έλεγε «Arbeit macht frei», ήτοι «Η εργασία απελευθερώνει»: η απόλυτη στρέβλωση, η απόλυτη αναστροφή. Το ανθρώπινο παύει να νοείται ως τέτοιο, έκτοτε αμφιβάλλουμε για τα πάντα, το εγώ έχει υποστεί μία ανεπανόρθωτη σχάση, τα όσα γνωρίζουμε και μας συγκροτούν ως προσωπικότητα, νου, χαρακτήρα, ψυχή, συναίσθημα, καρδιά, τίθενται υπό διαρκή αμφισβήτηση. Οι λέξεις χάνουν την έννοιά τους, σε ένα πρώτο στάδιο. Και, σε ένα δεύτερο, χάνονται και οι ίδιες, αυτές καθαυτές: ποιος μπορεί σήμερα να μιλήσει ανώδυνα, χωρίς να κινδυνεύει να υποστεί ποικίλες λοιδορίες, περί έρωτος, αγάπης, ευγένειας, αθωότητας, φιλίας, ανιδιοτέλειας; Ποιος;».

Ο Ιταλός Πρίμο Λέβι, στο τρομερό βιβλίο του «Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος», έδειξε πρώτα πρώτα ότι θα ήταν αδύνατο στους Ναζί να εξοντώσουν τους Εβραίους χωρίς να αφανίσουν ταυτόχρονα καθετί το Ανθρώπινο σε θύματα και θύτες. Μπορεί ο φασισμός και ο ναζισμός σαν πολιτικές ιδεολογίες να ήταν στο σύνολό τους “ανήθικες ή ανόητες ή βάρβαρες, ωστόσο εκατομμύρια πιστοί τούς εξύμνησαν και τους ακολούθησαν μέχρι το θάνατό τους. Πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτοί οι πιστοί και οι ανάμεσά τους πρόθυμοι εκτελεστές απάνθρωπων διαταγών δεν ήταν γεννημένοι δήμιοι, δεν ήταν (εκτός από λίγες εξαιρέσεις) τέρατα: ήταν συνηθισμένοι άνθρωποι. Τέρατα υπάρχουν αλλά είναι πολύ λίγα για να βλάψουν πραγματικά, πιο επικίνδυνοι είναι οι συνηθισμένοι άνθρωποι, οι αξιωματικοί, πρόθυμοι να πιστέψουν και να υπακούσουν χωρίς συζήτηση, όπως ο Άϊχμαν, όπως ο Ες, διοικητής του Άουσβιτς, όπως ο Στάνγκλ, διοικητής στην Τρεμπλίνκα, όπως οι Γάλλοι στρατιωτικοί, είκοσι χρόνια μετά, σφαγείς στην Αλγερία, όπως οι Αμερικανοί στρατιωτικοί, τριάντα χρόνια μετά, σφαγείς στο Βιετνάμ”.

Ο Γκύντερ Γκράς ανέφερε ότι “Το τερατώδες στίγμα που ακούει στο όνομα Άουσβιτς, παραμένει κάτι το ασύλληπτο και κάτι που αποτελεί τέτοια τομή, ώστε να είναι σχεδόν αυτονόητο, να χρονολογούμε την ιστορία της ανθρωπότητας με γεγονότα που συνέβησαν προ και μετά το Άουσβιτς”.

Το 1949 ο φιλόσοφος Τέοντορ Αντόρνο, όταν επέστρεψε από τον εκπατρισμό του στο Παρίσι, είπε την εξής πρόταση, που προκαλεί σάλο στους διανοούμενους της Γερμανίας: “Μετά το Άουσβιτς, είναι βαρβαρότητα να γράφει κανείς ποίηση”.

Αλλά όμως μόνο η ποίηση μπορεί να βοηθήσει, μπορεί να εξηγήσει στο πληγωμένο ανθρώπινο πρόσωπό μας. Γι’ αυτό και παραθέτω ένα συγκλονιστικό ποίημα, όπως διδάσκεται σήμερα στα σχολεία της Γερμανίας.

Paul Celan, «Φούγκα θανάτου»

Το «Ἆσμα Ἀσμάτων» του Ολοκαυτώματος (αναδημοσίευση από το περιοδικό “Ὀροπέδιο”, τεύχος 10, Καλοκαίρι 2010. Aπόδοση: Συμεὼν Σταμπουλού)

Μαῦρο γάλα τῆς αὐγῆς τὸ πίνουμε τὸ βράδυ                                                       1

τὸ πίνουμε τὸ μεσημέρι καὶ πρωὶ τὸ πίνουμε τὴ νύχτα

πίνουμε καὶ πίνουμε

σκάβουμε τάφους ψηλὰ στὸν ἀέρα ἐκεῖ ξαπλώνουμε ἁπλόχωρα

Ἕνας ἄντρας εἶναι στὸ σπίτι ποὺ παίζει μὲ τὰ φίδια ποὺ γράφει                            5

γράφει ὅταν σκοτεινιάζει στὴ Γερμανία τὰ χρυσαφένια σου μαλλιὰ

                                                                                                        Μαργαρίτα

τὸ γράφει καὶ βγαίνει ἀπ’ τὸ σπίτι κι ἀστράφτουν τ’ ἀστέρια σφυρίζει

                                                                                          κοντά του τὰ σκυλιά

σφυρίζει ἔξω τοὺς  Ἑβραίους του νὰ σκάψουν ἕνα τάφο στὴ γῆ

μᾶς διατάζει ἐμπρὸς παῖξτε τώρα γιὰ χορό

Μαῦρο γάλα τῆς αὐγῆς σὲ πίνουμε τὸ βράδυ                                                      10

σὲ πίνουμε τὸ μεσημέρι καὶ πρωὶ σὲ πίνουμε τὴ νύχτα

πίνουμε καὶ πίνουμε

Ἕνας ἄντρας εἶναι στὸ σπίτι ποὺ παίζει μὲ τὰ φίδια ποὺ γράφει

γράφει ὅταν σκοτεινιάζει στὴ Γερμανία τὰ χρυσαφένια σου μαλλιὰ

                                                                                                        Μαργαρίτα

Στάχτη τὰ μαλλιά σου Σουλαμίτη σκάβουμε τάφους ψηλὰ στὸν ἀέρα                  15

                                                                           ἐκεῖ ξαπλώνουμε ἁπλόχωρα

Φωνάζει χτυπᾶτε πιὸ βαθειὰ στὸ χῶμα ἐσεῖς ἐδῶ  ἐσεῖς οἱἄλλοι

                                                                       τραγουδᾶτε καὶ παίζετε

πιάνει στὴ ζώνη τὸ σιδερικὸ τὸἀνεμίζει τὰ μάτια του εἶναι γαλανά

χτυπᾶτε πιὸ βαθειὰ τὰ φτυάρια ἐσεῖς ἐδῶἐσεῖς οἱἄλλοι παίζετε κι ἄλλο

                                                                                                                γιὰ χορό

Μαῦρο γάλα τῆς αὐγῆς σὲ πίνουμε τὸ βράδυ

σὲ πίνουμε τὸ μεσημέρι καὶ πρωὶ σὲ πίνουμε τὴ νύχτα                                      20

πίνουμε καὶ πίνουμε

ἕνας ἄντρας εἶναι στὸ σπίτι τὰ χρυσαφένια σου μαλλιὰ Μαργαρίτα

στάχτη τὰ μαλλιά σου Σουλαμίτη ποὺ παίζει μὲ τὰ φίδια

Φωνάζει παῖξτε πιὸ γλυκὰ τὸν θάνατο ὁ θάνατος εἶν’ ἕνας μάστορας

                                                                                                 ἀπὸ τὴ Γερμανία

φωνάζει χτυπᾶτε τὰ βιολιὰ πιὸ σκοτεινὰ κι ἀνεβεῖτε μετὰ σὰν καπνὸς               25 

                                                                                                               στὸν ἀέρα

θά ‘ χετε τότε ἕνα τάφο στὰ σύννεφα νὰ ξαπλώνετε ἁπλόχωρα

Μαῦρο γάλα τῆς αὐγῆς σὲ πίνουμε τὴ νύχτα

σὲ πίνουμε τὸ μεσημέρι ὁ θάνατος εἶν’ ἕνας μάστορας ἀπὸ τὴ Γερμανία

σὲ πίνουμε βράδυ καὶ πρωὶ πίνουμε καὶ πίνουμε

ὁ θάνατος εἶν’ ἕνας μάστορας ἀπὸ τὴ Γερμανία τὸ μάτι του εἶναι γαλανό         30

σὲ πετυχαίνει μὲ μολυβένια σφαίρα σὲ πετυχαίνει ἀκριβῶς

ἕνας ἄντρας εἶναι στὸ σπίτι τὰ χρυσαφένια σου μαλλιὰ Μαργαρίτα

παίζει μὲ τὰ φίδια καὶὀνειρεύεται ὁ θάνατος εἶν’ ἕνας μάστορας

                                                                                              ἀπὸ τὴ Γερμανία

τὰ χρυσαφένια σου μαλλιὰ Μαργαρίτα                                                               35

στάχτη τὰ μαλλιά σου Σουλαμίτη

Στη μνήμη όλων των θυμάτων του Ναζισμού

ΕΝΑ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΕΤΑΝΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ANTHONY ROGERS

Ετικέτες

2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, Aegean, Battle of Kos, Battle of Leros island, Coo, Dodecanese, Αιγαίο, Δωδεκάνησα, Κως, Λέρος, Μάχη Κω - Λέρου, Kos, Lero, Leros, Rogers Anthony, Swastika over the Aegean, World War II

Ο Anthony Rogers είναι Βρετανός συγγραφέας, γνωστός στην Ελλάδα από τη μετάφραση του έργου του «Το ολίσθημα του Τσόρτσιλ. Οι επιχειρήσεις στο Αιγαίο, Κως – Λέρος 1943», ένα βιβλίο που αναλύει σε βάθος και με επιμονή στις λεπτομέρειες, όλα τα γεγονότα τα οποία πλαισίωσαν τη συμμαχική ήττα στα Δωδεκάνησα και τη Σάμο το φθινόπωρο του 1943. Το βιβλίο αυτό ήταν αποτέλεσμα μακροχρόνιων ερευνών του συγγραφέα σε Αγγλία και Γερμανία και δεν αναφέρει μόνο τα στρατιωτικά – στρατηγικά αίτια της γερμανικής κατάληψης της Δωδεκανήσου και Σάμου, αλλά και την ανθρώπινη διάσταση μέσα από τις συνεντεύξεις των συμμετασχόντων.

Τώρα έρχεται με ένα νέο καλαίσθητο βιβλίο με τίτλο “SWASTIKA OVER THE AEGEAN. September – November 1943”. Το βιβλίο είναι μια φωτογραφική καταγραφή των γεγονότων που συνέβησαν στα Δωδεκάνησα και τη Σάμο το φθινόπωρο του 1943. Γεγονότα που προκάλεσαν την τελευταία σημαντική γερμανική νίκη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο συγγραφέας ταξίδεψε πολλές φορές στα Δωδεκάνησα, γνώρισε αρκετούς Έλληνες και έγινε φίλος με πολλούς απ’ αυτούς. Περπάτησε σε όλα τα σημαντικά πεδία μαχών και κατέγραψε τι απομένει σήμερα από εκείνη την εποχή. Δημιούργησε ένα πανέμορφο βιβλίο που περιέχει περισσότερες από 500 φωτογραφίες, παλιές και καινούργιες. Δίπλα στις παλιές φωτογραφίες τοποθετούνται οι σημερινές, ώστε ένας που δεν γνωρίζει το χώρο να καταλάβει καλύτερα τη διάσταση του χρόνου και τις μεταβολές που υπήρξαν. Η επιλογή αυτή του συγγραφέα, που εκμεταλλεύεται τη διάσταση του χρόνου, προκαλεί έντονη συναισθηματική φόρτιση, διότι μ’ αυτή τη φωτογραφική αντιπαράθεση φέρνει το χθες πιο κοντά στο σήμερα και μας βοηθά να καταλάβουμε  καλύτερα τα ιστορικά μηνύματα.

Υπάρχουν αρκετές φωτογραφίες και από την Κω, τότε και σήμερα. Ο συγγραφέας συνεργάσθηκε μαζί μου και με τον Γιώργο Ανδρουλάκη. Η περιορισμένη αυτή έκδοση του βιβλίου αφιερώθηκε στον εορτασμό της 70^ής επετείου των πολεμικών επιχειρήσεων στα Δωδεκάνησα.

Το βιβλίο προστίθεται στα μέχρι τώρα ξενόγλωσσα βιβλία που αφορούν τη σύγχρονη ιστορία της Δωδεκανήσου. Η ανάδειξη της μάχης και της κατοχής των νησιών, με το χρόνο αποκτά την πραγματική της ιστορική εκτίμηση και συνεχώς αυξάνονται οι συγγραφείς, Έλληνες, Βρετανοί, Ιταλοί και Γερμανοί, που ασχολούνται μ’ αυτή τη σημαντική περίοδο.

Μέχρι πριν μερικά χρόνια οι μάχες στο Αιγαίο την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου δεν είχαν εκτιμηθεί σε όλες τους τις διαστάσεις από τη διεθνή βιβλιογραφία. Από στρατιωτική πλευρά είναι σύνθετες επιχειρήσεις και των τριών όπλων, με συμμετοχή ειδικών δυνάμεων και τεχνολογίας πρωτοπόρας για την εποχή, με τους πρώτους τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους αέρος – θαλάσσης. Από στρατηγική πλευρά είναι υποδειγματικές για να καταλάβουμε τη γεωστρατηγική σημασία των Βαλκανίων στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σημαντικό επίσης είναι και όλο το διπλωματικό υπόβαθρο γύρω απ’ αυτές.

Στις μάχες για την κατάληψη της Δωδεκανήσου έλαβαν μέρος οι τρεις εμπόλεμοι, Ιταλία, Αγγλία, Γερμανία και συμμετείχε το ελληνικό ναυτικό και ο Ιερός Λόχος. Όλα αυτά τα παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον και η Τουρκία που συνεχώς προσπαθούσε να έχει λόγο.

Το βιβλίο (ISBN: 978-3-00-042962-0) είναι γραμμένο στα αγγλικά, έχει σκληρό εξώφυλλο και διαστάσεις 290mm x 240mm. Αποτελείται από 208 σελίδες με περισσότερες από 500 φωτογραφίες εκ των οποίων οι 350 είναι ασπρόμαυρες εποχής. Πρόκειται για ένα φωτογραφικό άτλαντα αυτών των μαχών και αποτελεί τη δευτερολογία του πρώτου βιβλίου του Anthony Rogers. Θεωρώ ότι το βιβλίο αυτό είναι χρήσιμο σε κάθε Δωδεκανήσιο που ενδιαφέρεται για την περίοδο αυτή.

Το κόστος του ανέρχεται σε 29,99 € + 10,00 € ταχυδρομικά (σύνολο 39.99 €) και για να το βρει όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να επικοινωνήσει στη διεύθυνση:toro.enquiries@gmail.com

SWASTIKA OVER THE AEGEAN

Ιs a photographic record of events that occurred in and around the Dodecanese in the autumn of 1943. Those events resulted in the last decisive German victory of the Second World War. British and Dominion forces and their new Italian allies were subjected to a resounding defeat: 234 Infantry Brigade ceased to exist, and key Aegean islands remained under German occupation until the final Allied victory.

The Eastern Aegean was the setting for a series of German air-sea landings, something not normally associated with the Wehrmacht. German infantry carried out beach assaults and, unusually, Fallschirmjäger were deployed in their intended role as paratroopers, more than two years after sustaining frightful losses in Crete. Both sides relied on air and naval forces, as well as conventional and unconventional ground forces. German paratroopers were drawn from the Luftwaffe and Division Brandenburg; the latter also fielded coastal raiders and assault troops.

The Allies had on call a battalion of The Parachute Regiment, several infantry battalions, and Raiding Forces, which included the Long Range Desert Group, Special Boat Squadron, Commandos and Ieros Lohos (Greek Sacred Squadron).

This limited edition book is published in commemoration of the 70th anniversary of the battle for the Dodecanese and features more than 500 images including:

Rare wartime documents

Some 350 wartime photographs

Colour photographs of the islands today

Maps of Kos, Leros and the Dodecanese

Hardcover: 208 pages

Publisher: Toro (November 2013)

Language: English

ISBN: 978-3-00-042962-0

Product dimensions: 290mm x 240mm

Available from: toro.enquiries@gmail.com